Έγινα ένα με το πάτωμα
πιο χαμηλά δε γίνεται να φτάσω
Μοιάζω κι εγώ μ’εκείνα τ’άλογα
που δεν μπορούν να τρέξουν με το λάσο
Έγινα ένα με το τίποτα
σ’ένα μηδέν ποιος δίνει σημασία
και όλα αυτά μόνο για σένανε
που σαν τυφλός σου έδωσα αξία
Μ’ένα "λυπάμαι" δε θα κολλήσεις
της ψυχής μου τα κομμάτια
Μ’ένα "λυπάμαι" δεν επιστρέφουν
τόσα δάκρυα στα μάτια
Μ’ένα "λυπάμαι"θες να θυμάμαι
την αρχή κι όχι το τέρμα
Όμως λυπάμαι δε σου χαρίζω
πριν να φύγεις τέτοιο ψέμα
Ήμουν το άλφα και το ωμέγα σου
και στη φωτιά θα έπεφτες για μένα
Τώρα διαβάζω μεσ’το βλέμμα σου
πως ήταν όλα σκηνοθετημένα
Dieser text wurde 287 mal gelesen.