Με ζώσανε από παντού πολύχρωμα φωτάκια
τρυπήσανε το δέρμα μου άχρηστες συμβουλές
τριγύρισαν στ`αυτιά μου άνοστα τραγουδάκια
αρρώστια απ`τις χειρότερες που έρχεται θες δε θες.
Μα εσύ δεν είσαι άρρωστος, είσαι ευτυχισμένος
μια ευτυχία περίεργη που σφίγγει τον λαιμό.
Εσύ δεν είσαι άρρωστος, μονάχα ιδρωμένος,
να τρέχεις πίσω απ`της ζωής τ`αβάσταχτο κενό.
Αντίδοτο δεν δίνουν,
αντίδοτο είσαι`συ.
Γιατροι δεν το γιατρεύουν,
γιατρος σου είσαι`συ.
Χαμογελάς ανεύθυνα σε άψυχες εικόνες
και μουρμουρίζεις άθελα στίχους χωρίς ζωή.
Περνάς δουλεύοντας σκληρά ολόκληρους χειμώνες
και καλοκαίρια έρχονται χωρίς ανταμοιβή.
Όχι δεν είσαι άρρωστος, είσαι ευτυχισμένος.
Όλα τα κατάφερες σ`αυτή σου τη ζωή.
Κι αν κάτι μέσα σου βαθιά σου λέει πως ζεις χαμένος
θα το σωπάσεις γρήγορα και βιαστικά πολύ.