Σουμελά
επέμναν τα ρασίας ορφανά
Σούμελά
ξενητεμέντζα ατώρα Παναγιά
(ρεφραίν)
Η θωρέαμ’ λαλίαν να εβγάλ'
σα κάρδιας να εμπέν'
να αρχινούμε την τραγώδια
τη γης οι πονεμέν’
Θάνατε
κι θα νικάς `με άλλο θάνατε
θάνατε
η μάνιτσαμ’ κουΐζ’ `με αθάνατε
Άψιμον
σον ουρανό θα βάλω άψιμον
άψιμον
να παίρνε τ’ άστρα ούλια άψιμον
Θάλασσα
τη πάτριδας βαθέα θάλασσα
Θάλασσα
τα όνερα'μ για τ'εσέν εχάλασα
Dieser text wurde 412 mal gelesen.