Μην πάμε απόψε πουθενά
μόνο μια βόλτα μακρινή στην παραλία
των βαποριών τα φώτα κοίτα
πως σκορπάνε στα νερά
του λούνα παρκ τη ρόδα
πως γυρίζει μεσ’ στη νύχτα
τίποτα άλλο.
Αγάπη μου, που δεν μπορώ
αυτά που θέλω να σου δίνω
δεν μπορώ
στους δρόμους όπου περπατώ
πρέπει το χέρι σου ν’ αφήνω
και στον κόσμο μέσα να περνώ.
Μην πάμε απόψε πουθενά
πέφτει μια ήσυχη δροσιά στα καφενεία
Στη σιδερένια σκάλα γείρε
Μ’ όλα τ’ άστρα στα μαλλιά
του φεγγαριού το σώμα
πως γλιστράει μεσ’ στις γρίλιες
τίποτ’ άλλο.