Είχες του Μάη τη δροσιά,
του Ιούλη τη λιακάδα
και δύο μάτια θαλασσιά
που άλλη φορά δεν τα 'δα.
Είχες και τι δεν είχες,
μα εγώ πώς να το δω;
Τώρα τις άδειες νύχτες
για σένα τραγουδώ.
Είχες του κόσμου τη χαρά,
μικρού παιδιού το βλέμμα,
κι ήσουν γλυκιά σαν Παναγιά
θαρρείς και ήσουν ψέμα.
Dieser text wurde 299 mal gelesen.