Κάνω να σ' αλησμονήσω,
μα η καρδιά μ' αδυνατεί, όπα,
είσαι πρώτη μ' η αγάπη,
είσαι και παντοτενή.
Δεν μπορώ πλέον να ζήσω
εάν δε ζήσομε μαζί, άλα,
δυο κορμιά να γίνουν ένα,
ένα σώμα, μια ψυχή.
Δε μο λέτε τι να κάνω,
να πεθάνω, αχ, ή να ζω,
για να πάρω, αχ, το μαχαίρι
κι απ' τον κόσμο να χαθώ.