Οσα τέλος και να γράψω
όσους τοίχους και να φτιάξω
πάλι στην καρδιά μου θα κρυφτείς
Οσους ουρανούς κι αν φτιάξω
δεν μπορώ πια να πετάξω
έχεις κλείσει όλους τους δρόμους της φυγής
Ακόμα είσαι εδώ
ακόμα τ’άρωμά σου στο σώμα μου φοράω
ακόμα είσαι εδώ
και θα’σαι όσο ζώ
Οποια μάτια κι αν κοιτάξω
τ’όνομά σου θα διαβάσω
και στης λύπης τα μπαράκια θα βρεθώ
Οποια χείλη κι αν φιλήσω
πάλι πίσω θα γυρίσω
και στις σκέψεις μου τις χίλιες
θα χαθώ
Ακόμα είσαι εδώ
ακόμα τ’άρωμά σου στο σώμα μου φοράω
ακόμα είσαι εδώ
και θα’σαι όσο ζώ
Χίλια αλλάξανε φεγγάρια
μα δε σβήσαν τα σημάδια
στου μυαλού τα μονοπάτια τριγυρνάς
Και τα βράδια που είμαι μόνη
όταν τ’όνειρο ματώνει
μ’αγκαλιάζεις και μαζί μου ξενυχτάς