Ölümü görmek istiyo her insan
Küsmeden dostça devam etmek belki doğru, belki yanlış
Kimine göre hayat kalmış hep olduğu yerde
Soluk soluğa bu kavgan kimle?
Merhamet hep sayar olduğu yerde
Kimine göre sûlh geliyo en önde
Kimine göre vicdan kayıp bi yerde
Vakit geçer, insan öyle boş
Gözde yaş durmuyo, göğsüne bastı taş
Kimi istiyo durmadan savaş
İnsan dediğinin ömrü çok yavaş
Hızlı gidiyo bazen arkadaşlar
Herkesin arasında bir yarış var
İki yüzlü ki çoğu güçlü duruş
O ki acıyı gümüş tepsiye koymuşlar
Yalanlarla
Herkesi kandırıyorlar
Bu oyunlar, hem hayatın içinden, hem rüya gibi yalan
Ölümü tanıyo onlarca insan
Buz gibi bi gecede yalnız evinde
Sokağı biliyo çocuklar
Kimsesiz onlar
Yardıma aç, hayat zorlar
Yerine koymak ister her insan
Kaybolan her anı, geçen her yılı
Sadece düşünsen tek bi an bile
Soluk soluğa bu kavgan kimle e-ey?
'Ben bilirim!” diyen kimse yok ki
Bi ümit uğuruna boğuluyodu çocuklar
Bombaya hedef oluyo bak umutlar
Özgür değiliz; hep kara bulutlar
Kapalı kapılar ardına saklanıp gördüğün herkesi yine kandırıyorlar
Dil bile bile susuyoruz hepimiz, yine onlar herkese yalan söylüyorlar