Όλα έχουν αλλάξει,
λες και χρόνια έχουν περάσει,
συχνά το νιώθω, με ξεχνάς,
άλλους κόσμους γυρεύεις, άλλα μάτια ζητάς.
Κι όμως, κάποτε μέτραγες τις ώρες
μέσ’ στην αγκαλιά μου,
μου 'φερνες λουλούδια που δε φέρνεις πια.
Τώρα χάνεσαι, πας, γι’ άλλους δρόμους τραβάς,
Σου μιλώ, δεν κοιτάς, σε κοιτώ, δεν μιλάς,
πέθανε η αγάπη για 'μάς.
Κι αν μπήκες στη ζωή μου, χίλιες υποσχέσεις,
δεν μπορώ να πω πως φταις μόνο εσύ,
τόσα χρόνια μαζί, τώρα μόνος, γιατί.
Μ’ έμαθες το γέλιο, μ’ έμαθες το δάκρυ.
Μ’ έμαθες, ναι, την ζωή ν’ αγαπώ.
Μα τον ίδιο σκοπό και για σένα θα πω.
Δεν μπορώ άλλο πια ν’ αγαπώ
Δεν μπορώ άλλο πια ν’ αγαπώ μια σκιά.
Πέθανε η αγάπη για 'μάς.
Δεν μπορώ άλλο πια ν’ αγαπώ μια σκιά.
Σαν φωτογραφία.
Μια παλιά ιστορία.
Πέθανε η αγάπη για 'μάς.