Εδώ στη δουλειά καθημερινά
οι μέρες περνούν χωρίς καμιά διαφορά.
Εδώ στη δουλειά στα ίδια ακριβώς
σα θάνατος μοιάζει αργός.
Τα δύσκολα βράδια στα τζάμια τα θαμπωμένα
εσένα ζωγράφιζα μαζί με εμένα.
Κι αν όλα ήταν μαύρα εγώ είχα το πρόσωπο σου
και φώτιζε η νύχτα απ’ το χαμόγελο σου.
Γιατί ότι αγγίζεις το κάνεις πιο ωραίο να ‘ναι
σε σκέφτομαι κι όλα μου χαμογελάνε.
Μαζί σου η βδομάδα γεμάτη με Σάββατα είναι,
μη φύγεις ξανά από δω για πάντα μείνε.
Εδώ στη δουλειά πολλή συννεφιά
χαμόγελα ψεύτικα και τζάμια θολά.
Εδώ στη δουλειά οι ανάσες πνιχτές
δεν έχω άλλες αντοχές.
Τα δύσκολα βράδια στα τζάμια τα θαμπωμένα
εσένα ζωγράφιζα μαζί με εμένα.
Κι αν όλα ήταν μαύρα εγώ είχα το πρόσωπο σου
και φώτιζε η νύχτα απ’ το χαμόγελο σου.
Γιατί ότι αγγίζεις το κάνεις πιο ωραίο να ‘ναι
σε σκέφτομαι κι όλα μου χαμογελάνε.
Μαζί σου η βδομάδα γεμάτη με Σάββατα είναι,
μη φύγεις ξανά από δω για πάντα μείνε.