Ένας κόμπος στο λαιμό, ένα δάκρυ,
είναι ζόρικη πολύ η αγάπη,
αδιέξοδο μπροστά για τους δυο μας,
έτσι, άδοξα σκορπάει τ’ όνειρό μας.
Ένας απ’ τους δυο θα φύγει, ένας απ’ τους δυο,
το παράπονο μάς πνίγει κι είναι άδικο,
ένας απ’ τους δυο θα φύγει, ένας απ’ τους δυο,
κι η αγάπη μας θα γίνει στάχτη τώρα εδώ.
Ένα βήμα στο κενό και στο χάος,
η αγάπη κι απ’ τους δυο θέλει θάρρος,
ποιός, την πόρτα στη φυγή, θα ανοίξει
και τη σφαίρα στην καρδιά θα ρίξει.
Ένας απ’ τους δυο θα φύγει, ένας απ’ τους δυο,
το παράπονο μάς πνίγει κι είναι άδικο,
ένας απ’ τους δυο θα φύγει, ένας απ’ τους δυο,
κι η αγάπη μας θα γίνει στάχτη τώρα εδώ.