Είναι φορές που φτάνω στην υπερβολή
μα η εξήγηση γι’ αυτό, είναι απλή
κι από 'μένα πιο πολύ σε αγαπάω.
Για 'σένα τι δεν κάνω,
παίζω, χάνω, κλαίω σαν μωρό,
για 'σένα την ψυχή μου,
την ζωή μου δίνω κι ας χαθώ,
για 'σένα ζω, υπάρχω,
γιατί να 'χω άλλον ν’ αγαπώ,
αφού είσαι εσύ για 'μένα,
μέσ’ στο ψέμα κάτι αληθινό.
Είναι στιγμές που κάνω πράγματα τρελά,
μην μ’ αποπαίρνεις πια γιατί, πολύ απλά,
μ’ ένα σώμα, μια καρδιά σε αγαπάω.
Για 'σένα τι δεν κάνω,
παίζω, χάνω, κλαίω σαν μωρό,
για 'σένα την ψυχή μου,
την ζωή μου δίνω κι ας χαθώ,
για 'σένα ζω, υπάρχω,
γιατί να 'χω άλλον ν’ αγαπώ,
αφού είσαι εσύ για 'μένα,
μέσ’ στο ψέμα κάτι αληθινό.
Για 'σένα τι δεν κάνω...
Για 'σένα τι δεν κάνω...
Για 'σένα τι δεν κάνω...