Η νύχτα φέρνει το πρωί
και η καρδιά μου εσένα,
μου ρίχνεις φώτα στη στροφή,
πώς θες να κάνω προκοπή
που τα `χω όλα χαμένα,
που τα `χω όλα χαμένα.
Απάνω που σ’ αγάπησα
μου γύρισες τα φύλλα,
γιατί, σ’ ετούτη τη ζωή
εγώ πηγαίνω με κουπί
κι άλλοι με δέκα μίλια,
κι άλλοι με δέκα μίλια.
Στο σπίτι σου μου λες να `ρθώ
και πέφτεις και κοιμάσαι,
παραπονιέμαι κι απορώ
γιατί σ’ ετούτο το χορό
τα βήματα φοβάσαι,
τα βήματα φοβάσαι.
Απάνω που σ’ αγάπησα
μου γύρισες τα φύλλα,
γιατί, σ’ ετούτη τη ζωή
εγώ πηγαίνω με κουπί
κι άλλοι με δέκα μίλια,
κι άλλοι με δέκα μίλια.