Σαν σήμερα σε γέννησε γυναίκα από αίμα
γυναίκα απλή της γειτονιάς και του σπιτιού λατρεύτρα.
Σαν σήμερα καμαρωτή κατάματα κοιτούσε
τον ήλιο και ορθώθηκε ψηλά το ανάστημά της.
Σαν σήμερα το άγουρο αγόρι που ‘χε γι’ άντρα
το ‘καμε άντρα ώριμο και αρχηγό φαμήλιας.
Εκείνη που ‘ χε τη χαρά διπλή και για τους δύο
γι’ αυτήν που έκαμε παιδί γι’ αυτόν που ‘ταν αγόρι
Γίναν τα χέρια του σφυριά φτερούγες τα πλευρά του
να φέρνει της τα αγαθά που έλουζε με ιδρώτα.
Κι αυτή σαν χεροδύναμο αρσενικό μοχθούσε
με το ένα χέρι έχτιζε με το άλλο νανουρούσε.
Κοιμήσου σπλάχνο κι αίμα μου και ‘γω θα ‘μαι κοντά σου
θα ‘χω το νου μου καθαρό τα μάτια αγρυπνησμένα
να μη και σου συμβεί κακό, κοιμήσου άγγελέ μου
λιοντάρι σ’ ήθελε ο Θεός λιοντάρι θα σε κάμω
Να ‘ναι καλά που γέννησε σαν σήμερα λιοντάρι
και που σε μένα το ‘δωσε βασίλισσα να γίνω.
Λέαινα δε γεννήθηκα, γεννήθηκα λαφίνα
μα ποιο αγρίμι την κυρά του βασιλιά θ’ αγγίξει;
Σα σήμερα γεννήθηκες μα δε μετρώ σου χρόνια
δεν έχει χρόνια ο άνεμος δεν έχει χρόνια ο ήλιος
μόνο φωτίζει τα φτωχά ελάφια σαν κι εμένα
και ‘γω δοξάζω σου το φως σου προσκυνώ τη χαίτη.