Σου’ πα να’ ρθεις να με πάρεις
Από τη δουλειά
Μα δεν έχεις χρόνο εσύ
Για πράγματα μικρά
Δεν μπορώ ξανά σε σένα εγώ να βασιστώ
Ζήσε στο δικό σου εγωισμό
Άστα να πάνε
Μόνο οι γυναίκες στην ουσία αγαπάμε
Που για τους άντρες όλα τα παρατάμε
Και να ’ναι ευτυχισμένοι μόνο ζητάμε
Και να μας αγαπάνε
Κι αυτοί δε μας μετράνε
Δε μας πονάνε
Και δε μας εκτιμάνε
Την πάρτη τους κοιτάνε
Και μας δουλεύουν κανονικά
Δήθεν μας αγαπάνε
Μας εκτιμάνε
Και ας μας τυραννάνε
Όμως, άστα να πάνε
Όλα είναι ψέμα τελικά
Σου’ πα να βρεθούμε μόνοι
Σήμερα νωρίς
Κι εγώ περιμένω σπίτι
Κι έχει πάει τρεις
Ούτε ένα τηλέφωνο να πάρεις δεν μπορείς
Έστω κάποιο ψέμα να μου πεις