Φλόγα μου θλιμμένη, μάτια μου σπαθιά,
φλόγα μου αναμμένη μέσα μου, βαθειά,
φλέβα μου, γεμάτη αίμα και θυμό,
φλέβα μου, γινάτι, παίζεις στο λαιμό.
Δυνατά με συναντά η ανατολή μ’ ένα φιλί για να σωθώ
και πονά που με γυρνά σ’ ένα καιρό που δεν μπορώ θυμηθώ,
αν μπορεί να συγχωρεί ένας Θεός και άθεος να τριγυρνά,
έτσι, εγώ θα σ’ οδηγώ σε μια στιγμή όλο κραυγή, τα δειλινά.
Πέτρα μου στο στήθος πάνω, στην καρδιά,
πέτρα μου και μύθος για παρηγοριά,
πάρε με σαν ψέμα, τρέλα μου εσύ,
πάρε με στο βλέμμα, πιές γλυκό κρασί.
Δυνατά με συναντά η ανατολή μ’ ένα φιλί για να σωθώ
και πονά που με γυρνά σ’ ένα καιρό που δεν μπορώ θυμηθώ,
αν μπορεί να συγχωρεί ένας Θεός και άθεος να τριγυρνά,
έτσι, εγώ θα σ’ οδηγώ σε μια στιγμή όλο κραυγή, τα δειλινά.