Ο έρωτας δεν έχει λογική, δεν έχει νόμους,
κι εσύ μου λες πως είναι φυλακή για παρανόμους,
φίλους μου έχασα κι όμως αντέχω,
χρόνια μου ξέχασα για να σε έχω.
Κρύσταλλα και μάτια, κάν’ τα αν θες κομμάτια,
την ζημιά δε σ’ την χρεώνω,
κάνε τ’ όνειρό μου θρύψαλα, μωρό μου,
τα σπασμένα εγώ πληρώνω.
Ο έρωτας μια κούρσα με στροφές, μια καραμπόλα,
μη φέρνεις πάντα τις καταστροφές, τα έχεις όλα,
όλοι μας κάνουμε λάθη μεγάλα,
παιζουμε, χάνουμε μα πάμε γι’ άλλα.
Κρύσταλλα και μάτια, κάν’ τα αν θες κομμάτια,
την ζημιά δε σ’ την χρεώνω,
κάνε τ’ όνειρό μου θρύψαλα, μωρό μου,
τα σπασμένα εγώ πληρώνω.