Στην πόλη νύχτωσε βαθιά
μεγάλα σύννεφα πλατιά,
κομμάτι από φεγγάρι
θα μου κρατήσουν συντροφιά
σ' ένα παρόν που ξεγλιστρά,
καράβι που μπατάρει
Αυτή η πόλη δουλικό
σε κάθε κλέφτη και δειλό
που ξέρει να πληγώνει
ζητά αντάρτη και τρελό
ν' ανέβει στο σταυρό
Στην πόλη νύχτωσε βαθιά
κι εγώ που τρέμω στη σκοπιά
θα δώσω το σινιάλο :
καμιά δε θέλω πια χαρά
που α κ έ ρ α ι η δε με χωρά
στον ύπνο το μεγάλο
Σ' αυτή την πόλη δουλικό
σε κάθε ψεύτη και δειλό
κανένας δε μιλάει
Ζητούν οι άπιστοι θεό
ν' ανέβει στο σταυρό
«Μια νύχτα σαν κι αυτή τα σπίτια τρίζουνε σε γλώσσες ξενικές
τη γύμνια της χρυσόσκονης ντύνονται κάποια βλέφαρα
Μια νύχτα σαν κι αυτή υποκατάστατα ονείρων και ναρκωτικά
χλευάζουν τις μικρές μας εξεγέρσεις, αμβλύνουν κάθε άρνηση
Μια νύχτα σαν κι αυτή με έντονη οδύνη δημόσιας κατανάλωσης
οι νότες κύριε Μάνο, ξεκούρδιστες χορεύουν πάνω από την πόλη»
Σ' αυτή την πόλη δουλικό
σε κάθε ψεύτη και δειλό
κανένας δε μιλάει
Ζητούν αντάρτη και τρελό
ν' ανέβει στο σταυρό