Μέσα απ’ του Θεού τα χέρια
φανερώθηκαν αστέρια, θάλασσες, στεριά.
Βγήκε ήλιος και φεγγάρι,
ο αμνός και το λιοντάρι, θαύματα πολλά.
Κι εσύ βγήκες τελευταίος
και σε κοίταξα με δέος, σαγηνεύτηκα.
Πόσο αγάπησα,
πόσο πόνεσα για σένα.
Πόσο πίστεψα,
πόσο έκλαψα για σένα.
Μόνο για σένα.
Μέσα απ’ του Θεού τα χέρια
φανερώθηκαν ασκέρια, πλάσματα πολλά.
Βγήκε η φωτιά, το χιόνι,
το κοράκι και το αηδόνι κι όλα ήταν καλά
Μα εσύ ήσουνα μοιραίος,
από όλα πιο ωραίος, σαγηνεύτηκα.
Πόσο αγάπησα,
πόσο πόνεσα για σένα.
Πόσο πίστεψα,
πόσο έκλαψα για σένα.
Μόνο για σένα.