Άκου κάτι χαρούμενες φωνές
που παίζουνε τις Κυριακές
σε μια μικρή πλατεία
Κοίτα απ’ το μπαλκόνι μια στιγμή
καθώς ξεπλένει η βροχή
κάθε παλιά ιστορία
Λυπάμαι τις νύχτες
που μένει μονάχα μια σιωπή
Ανήσυχα βράδια
και ποιος να μου δώσει μια στιγμή
Άκου αυτούς που κάνουν τις ευχές
στις φωτεινές επιγραφές
σε μια γωνιά του δρόμου
Ψάξε βαθιά, ψιλά στον ουρανό
και στις καρδιάς σου το κενό
και έλα μες στο όνειρό μου
Λυπάμαι τις νύχτες
που μένει μονάχα μια σιωπή
Ανήσυχα βράδια
και ποιος να μου δώσει μια στιγμή
Dieser text wurde 312 mal gelesen.