Μη με ρωτάς πώς νίκησα και να μην απορείς
Στη δόξα και στον έρωτα δεν μπαίνει δικαστής
Δεν είχα συμβουλάτορα, θεριό προπονητή
Κι όταν στη μέση δίψασα, με κέρασαν κρασί
Τη δημοσιά που τρέχαμε την ήξερα καλά
Σ’ αυτά τα μέρη έζησα παιδί και γηρατειά
Μη με ρωτάς πώς νίκησα και να μην απορείς
Στη δόξα και στον έρωτα δεν μπαίνει δικαστής
Πρωταθλητή με λέγανε όλοι οι μεταξωτοί
Αλλά εγώ έχω όνομα και θέλω ( κι ήθελα ) ν’ ακουστεί
Είχα βοήθεια κι οδηγό κρυφό για τον αγώνα
Γράψε, αν θες, το μυστικό να μείνει στον αιώνα
Αν άκουγες, καθώς εγώ, τους χτύπους της καρδιάς
Ποτέ δε θα γονάτιζες στο δρόμο που τραβάς
Είχα βοήθεια κι οδηγό κρυφό για τον αγώνα
Γράψε, αν θες, το μυστικό να μείνει στον αιώνα
Μη με ρωτάς πώς νίκησα και να μην απορείς
Στη δόξα και στον έρωτα δεν μπαίνει δικαστής
Dieser text wurde 316 mal gelesen.