Ο ήλιος βασιλεύει
με σημάδι
όμορφο νιο πηγαίνανε
στον Άδη
με ρόδα και μ’ ανθούς
τόνε στολίζουν
δεξά μεριά του Άδη
τον καθίζουν
Κι η μαύρη μάνα του
τόνε γνωρίζει
σημώνει δίπλα του
και τον αγγίζει
Υγιέ μου ήντα γυρές
σ’ αυτά τα μέρη
όπου `ναι καψερά
χωρίς αέρι
Ήρθα να ιδώ τη μάνα μου
το φως μου
που `φυγε κι έχω μείνει
αμόναχός μου
Για γύρε γιε μου άμε
στον απάνω
μα έμαθα `γω
και δίχως σου
και κάνω
Dieser text wurde 444 mal gelesen.