Ένα ασήμαντο ανθρωπάκι φοβισμένο
από χαρτιά και από σφραγίδες σκεπασμένο
μπορεί αν θέλει ένα καράβι να το σώσει
μπορεί επίσης στο βυθό να παραδώσει.
Ένας υπάλληλος...
Αυτός που λέει τ’ αφεντικό του πως φοβάται
βρήκε ένα ψέμα και στον ίσκιο του κοιμάται
μπορεί αν θέλει τη σιωπή του να κρατήσει
μπορεί το φόβο στον εχθρό του να χαρίσει.
Ένας υπάλληλος...
Χανόμαστε, πνιγόμαστε στην θάλασσα
στα μαύρα κύματα εμείς τα θύματα
είχα πιστέψει τη ζωή μου πως τη χάλασα
ακούω βήματα κι αυτά τα ρήματα.
Το αγαπάω, το θυμάμαι, το ξεχνώ
μες στην καρδιά μου έχουν σηκώσει ένα πανό
που λέει βουλιάζουμε
αχ, δεν το κρύβω έχω πάθει ένα αμόκ
και η προσευχή στην Παναγία είναι ροκ.