Σβήσανε πάλι τα φώτα άδειασε το σκηνικό
βγήκανε όλοι μια βόλτα βγήκα και εγώ
Μέσα στου κόσμου τη σκόνη με κουστουμάκι λινό
πήρα γρανίτα λεμόνι και ξεκινώ
Μια παλιά μερσεντές με στραβό τιμόνι εσύ κι εγώ
μια παλιά μερσεντές και η καρδιά μου λιώνει σαν παγωτό
Βάζω βενζίνα και γραψ’ την κάπου χρωστάω και εγώ
κάνω στα αστέρια το ναύτη και οδηγώ
Πιάσε και εσύ το τιμόνι κι άσε με να σε κοιτώ
‘κει πού ο δρόμος τελειώνει θα σου το πω
Ήρθες χωρίς να το ξέρω και έφυγες πριν να σε δω
θέλω και εγώ και υποφέρω τόσο καιρό
Κι ούτε θα πω τι μου είπες κάποιο βραδάκι ζεστό
ξύπνησα κι ήμουνα μόνος στ’ ακουστικό
Τουτ… τουτ… τουτ … τουτ…