Ας μπορούσα με τα χέρια μου τα τραίνα
μια στιγμή να σταματούσα, ας μπορούσα,
στις παλάμες μου για λίγο
το φεγγάρι να κρατούσα, ας μπορούσα,
ας μπορούσα, τα καράβια που `χουν φύγει
στο λιμάνι να γυρνούσα, ας μπορούσα,
τα ρολόγια όλου του κόσμου
στη χαρά να σταματούσα, ας μπορούσα.
Ας μπορούσα ν’ αγαπήσω
με μι’ αγάπη πιο μεγάλη απ’ την καρδιά μου,
ας μπορούσα να πονέσω
μ’ ένα πόνο πιο πολύ απ’ τα δάκρυά μου,
ας μπορούσα τους λεπρούς όλου του κόσμου
έναν έναν να φιλούσα, ας μπορούσα,
τα νεκρά τα παλληκάρια
απ’ τον Άδη να γυρνούσα, ας μπορούσα,
Ας μπορούσα τους εχθρούς όλου του κόσμου
μοναχός μου να νικούσα, ας μπορούσα,
τα πουλιά τα πληγωμένα
στις φωλιές τους να γυρνούσα, ας μπορούσα,
ας μπορούσα, ας μπορούσα, ας μπορούσα.