Ας περπατήσουμε λιγάκι κάτω απ’ τα δέντρα, τη βροχή
και τη βροχή και τους ανέμους, φίλους τους έχουν οι φτωχοί,
ας περπατήσουμε, η αγάπη δεν το φοβάται το χαλάζι,
γίνεται ρούχο, σε σκεπάζει, γίνεται σπίτι και φωτιά.
Τι τον φοβάσαι τον αγέρα, τι τον φοβάσαι το νοτιά,
ας περπατήσουμε λιγάκι, είναι πολλοί που περπατούν,
βρέχει, χιονίζει δεν τους νοιάζει, ούτε καλύβι αναζητούν,
ας περπατήσουμε λιγάκι, είναι πολλοί που περπατούν,
βρέχει, χιονίζει δεν τους νοιάζει, ούτε καλύβι αναζητούν,
ας περπατήσουμε λιγάκι, είναι πολλοί που περπατούν,
βρέχει, χιονίζει δεν τους νοιάζει, ούτε καλύβι αναζητούν.
Να `χαν κι εκείνοι, να `χαν την αγάπη
ρούχο στη μπόρα, στη μπόρα, στο χαλάζι,
να `χαν, να `χαν, να `χαν την αγάπη,
σπίτι, καλύβι, καλύβι και φωτιά.
Να μην φοβούνται τον αγέρα,
να μην φοβούνται το νοτιά,
να `χαν κι εκείνοι, να `χαν την αγάπη,
να `χαν κι εκείνοι, να `χαν την αγάπη,
ρούχο στη μπόρα, στη μπόρα, στο χαλάζι,
να `χαν, να `χαν, να `χαν την αγάπη,
σπίτι, καλύβι, καλύβι και φωτιά.
Να μην φοβούνται τον αγέρα,
να μην φοβούνται το νοτιά,
να `χαν κι εκείνοι, να `χαν την αγάπη.