Μια Κυριακή απόγευμα
μου είπες σ’ αγαπάω
πιωμένος φως, ωδές χαράς
άρχισα να κερνάω
Μια Κυριακή απόγευμα
ζαλίστηκε όλη η πλάση
την άνοιξη του στήθους σου
έσκυψε ν’ αγκαλιάσει
Αχ και να μπορούσα
σ’ όλους τους γύρω μου
απλόχερα να δώσω
λίγη απ’ τη χαρά
που ένιωσα απ’ το πιωμένο
σ’ αγαπώ σου
Μια Κυριακή απόγευμα
με μέθυσες και πάλι
σπαρακτικά ερωτόλογα
μου είπες μες στη ζάλη
Μια Κυριακή απόγευμα
γλεντούσε η μοναξιά μου
μέχρι που μου πες σ’ αγαπώ κι
ήρθε το φως μπροστά μου
Μια Κυριακή απόγευμα
μου είπες μεθυσμένη
η αγάπη σου θα δίνει φως
για εφτά ζωές θα μένει
Μια Κυριακή απόγευμα
χωρίς αμφιβολία
σε άκουσαν τα κύματα
και φέραν τρικυμία
Dieser text wurde 479 mal gelesen.