Είναι η καρδιά μου ένας άδειος πλανήτης
και η ψυχή μου μια άδεια φωλιά.
Μέσα στο χιόνι χαμένος σπουργίτης
κι όσο κι αν ψάχνω ελπίδα καμιά.
Που να σε βρω, που να σε βρω
ρωτάω γη και ουρανό.
Που να σε βρω, που να σε βρω
δροσιά στα χείλη να σε πιω.
Που να σε βρω, που να σε βρω.
Είναι η καρδιά μου ένα δάσος καμένο
κι είναι η χαρά μου μορφή της σιωπής.
Στη μοναξιά μου να ‘ρθεις περιμένω
όπως η νύχτα το φως της αυγής.
Που να σε βρω, που να σε βρω
ρωτάω γη και ουρανό.
Που να σε βρω, που να σε βρω
δροσιά στα χείλη να σε πιω.
Που να σε βρω, που να σε βρω.