Θα `θελα να `μουν βασιλιάς
σ’ ένα βασίλειο με ουίσκι και τεκίλα
να `χα ξωπίσω μου εν’ ασκέρι δουλικό
και τα ποτήρια να μου γέμιζε η Σίβυλλα.
Αχ να `χα και τον Παρθενώνα στο μπαλκόνι μου
να `χα στον κήπο μου και το Λυκαβηττό
όμως θα μου `φτανε αν μέσα στο χάλι μου
είχα εσένα λίγο εδώ.
Θα `θελα να `μουνα ιππότης
ή του μεσοπολέμου μάγκας Πειραιώτης
να `χα μια Κάντιλακ το `58
και για γουηκ εντ να πήγαινα στο Μεξικό.
Είναι πολλά αυτά που θα `θελα αγάπη μου
μα απειροελάχιστα αυτά που σου ζητώ
γιατί θα μου `φτανε αν μέσα στο χάλι μου είχα εσένα λίγο εδώ.
Και ας μην ήμουν βασιλιάς
και ας την έβγαζα με ούζο και ρετσίνα
τις Κυριακές κάπου να τρώγαμε φτηνά
και μεσοβδόμαδα ας μας έτρωγε η πείνα
τότε θα ήμουνα πανευτυχής αστέρι μου
και ας κρυβόμουνα απ’ το σπιτονοικοκύρη
άστεγος θα `μενα δίχως νερό και τροφή
για το δικό σου το χατίρι.
Dieser text wurde 494 mal gelesen.