Ξέρω κάποιο στενό που δεν βλέπει ουρανό
που δεν βλέπει τις νύχτες τ’ αστέρια
ξέρω κάποιο στενό σκοτεινό, μακρινό
που το ξέχασαν τα καλοκαίρια.
Κι όμως του σπιτιού σου ο δρόμος
ο στενός κι ο σκοτεινός
έχει των ματιών σου τ’ άστρα
που δεν τα `χει ο ουρανός.
Ξέρω κάποιο στενό που δεν βλέπει ουρανό
που δεν έχει φωνές στα μπαλκόνια
ξέρω κάποιο στενό σκοτεινό, μακρινό
που το ξέχασαν τα χελιδόνια.
Απ’ της άνοιξης τη ζήλια
δεν ανθίζουν τα κλωνιά
μα έχει τα δικά σου χείλια
για μπουμπούκια η γειτονιά.
Dieser text wurde 298 mal gelesen.