Ήτανε μια φορά
Μια μάνα με δυο παιδιά
Το ’να τ’ αγάπαγε ο Χριστός
Και τ’ άλλο η Παναγιά
Μαύρος αϊτός περνά
Και παίρνει τα δυο παιδιά
Το’να μακριά στη θάλασσα
Και τ’άλλο στα βουνά
Μαύρε αϊτέ πού πας;
Φωνάζουνε τα παιδιά
Δρόμος μακρύς ο πόλεμος
Κι η μάνα μας γερνά
Μαύρε αϊτέ πού πας;
Φωνάζουνε τα παιδιά
Δρόμος μακρύς ο θάνατος
Κι η μάνα μας πονά
Μια σκοτεινή βραδιά
Χαθήκαν τα παιδιά
Το ’να το πήρε ο Χριστός
Και τ’ άλλο η Παναγιά
Μαύρο αετός περνά
Τη μάνα τους προσκυνά
Στο μάτι του τ’ αδάκρυτο
Δάκρυ πικρό κυλά
Μαύρε αϊτέ μη κλαις
Τα δυο μου τα ορφανά
Δρόμος μακρύς ο πόλεμος
Και ποιος ξαναγυρνά
Μαύρε αϊτέ μην κλαις
Τα χρόνια μου τα στερνά
Δρόμος μακρύς ο θάνατος
Και ποιος τον λησμονά.
Dieser text wurde 300 mal gelesen.