Onze buren die hebt kippen, wel tachtig van die beesten
Zie hebt 'n knoepert van 'n erf, moar waor dacht i-j loopt de meesten
Die hoender kakelt heel wat af, dat geet moar dom vandan
Mien vrouw kump der hoast niet boaveruut, en zie kan d'r toch ok wat van
Ik bun laats noar die buurvrouw ewes, dat mens is toch zo'n kreng
Ik zeg: "Ik kom ow een deuze vol vol met kippenkottels brengen'
Dat wief, dat kek mien vroagend an en haalt de schouders op
En zeg: "Wat mo'k met kottels, vret ze zelf moar op"
refr.:
Bi-j ons veur 't huus, bi-j ons veur 't huus
Doar is 't altied pröttel
Bi-j ons veur 't huus, bi-j ons veur 't huus
Doar ligt de hoenderkottels
Laats, toen was'k 't meer dan zat en heb 'k de buks gepakt
Ik ze veur de konte schott'n, ik knall'n ze zelfs van dak
Mien buurvrouw bel'n de politie op, die kwam met vol kabaal
En ik, onschuldig, kreeg de schuld en 'n proces verbaal
refr.
Toen heb ik de buren vriend'lijk evroagd: "Bouw toch es een renne
Zo'n ruumte woar de kippen loopt en hokskes veur de henne"
Mien buurman wol doar echt niet an, zo eigenwies is hie wel
Hie zegt: "Die kippen mot loslopen, dan komt ze mooi in 't vel"
refr.
De kottels legt de kippen bi-j ons, moar de eier bi-j de buren
As ik dan soms 'n ei wil jatten, stoat ze weer te gluren
De moed is mien in de schoen'n ezakt, 't is een ware hel
As ik dan weer mien buurvrouw zie, dan krieg ik kippevel