Ένα χρυσόψαρο μέσα στη γυάλα
και μια γατούλα μούρλια θηλυκό,
πρασινομάτα και κοκκινομάλλα
αρχίσαν ένα παιχνιδάκι ερωτικό.
Η γάτα λέει: Για δες το κοροϊδάκι,
με πίστεψε ότι εγώ το αγαπώ.
Μα λέει και το κουτό χρυσοψαράκι:
Τι κούνια που σε κούναγε, πω πω πω πω!
Κι αν σ’ αγαπώ δε θα σου το πω,
το `χω για κακό να μην έχω μυστικό.
Κι αν σ’ αγαπώ, δε θα σ’ αγαπώ
αν θα σου πω ό,τι έχω μυστικό.
Μα παίξε παίξε το ίδιο παιχνιδάκι
νιώθει η γατούλα έρωτα κρυφό
και γίνηκε αυτή το κοροϊδάκι
κι ατσίδα έγινε το ψάρι το χρυσό.
Αυτά τα λέει ένα τραγουδάκι
που τραγουδιέται σ’ εύθυμο σκοπό,
αντί να φάει η γάτα το ψαράκι
το ψάρι τρώει τη γατούλα που αγαπώ.
Κι αν σ’ αγαπώ, δε θα σ’ αγαπώ
αν θα σου πω ό,τι έχω μυστικό.
Dieser text wurde 443 mal gelesen.