Πουλάκι ολο που πετάς και σε κλαρί δε στέκεις
Του κόσμου θες τις ομορφιές μα αντοχή δεν έχεις.
Σε πλάνεψαν τα χρώματα της νιότης το τραγούδι
Μα η μοναξιά σου χάρισε αντίβαρο λουλούδι.
Οσο πετάς και αψηφας της μοναξιάς το αγκάθι
Θα `ρθει καιρός να περπατάς με γρατζουνιές στην ράχη.
Τότε πουλάκι τα φτερά θα ανοίγουνε με πόνο
Το γκρίζο θα ναι του γκρεμού το χρώμα σου το μόνο.
Dieser text wurde 191 mal gelesen.