Πες μου τι το 'θελα εσένα ν' αγαπήσω
και μες στα δίχτυα σου τα μαύρα να μπλεχτώ.
Την ώρα που 'γινε κι εγώ να βλαστημήσω
που σαν κουρέλι από πίσω σου γυρνώ.
Αμαρτωλή γυναίκα
που ψάχνεις πάντοτε για θύματα
στο χώμα δε θα λιώνεις
από τα τόσα σου τα κρίματα.
Πες μου πως πίστεψα στην άγια τη μορφή σου
κι έφτασα άπονη κι εγώ να τρελαθώ.
Τώρα που γνώρισα την άδεια τη ψυχή σου
νιώθω να χάνομαι και να παραμιλώ.
Αμαρτωλή γυναίκα
που ψάχνεις πάντοτε για θύματα
στο χώμα δε θα λιώνεις
από τα τόσα σου τα κρίματα.