Γεννήθηκα σε τόπο ρημαγμένο
με βάσανα και λύπες ποτισμένο
άνθρωποι με σκυμμένο το κεφάλι
και σπίτια τυλιγμένα στο σκοτάδι
Μα τι τα θέλεις τώρα και τα συζητάς
με σκέψεις με πεθαίνεις με πονάς
Μεγάλωσα σ’ αυλές χορταριασμένες
με δυόσμο και ιδρώτα φυτεμένες
ο δάσκαλος με σάπια κιμωλία
μας δίδασκε αμφίβολη ιστορία
Μα τι τα θέλεις τώρα και τα συζητάς
με σκέψεις με πεθαίνεις με πονάς
Ανδρώθηκα σε πολυκατοικία
ανάμεσα σε σκέψεις και βιβλία
κι εσύ απ’το μπαλκόνι σου να γέρνεις
τον έρωτα στη σκέψη μου να φέρνεις
Μα τι τα θέλεις τώρα και τα συζητάς
με σκέψεις με πεθαίνεις με πονάς
Τ’ αγάπησα τα χρόνια που `χω ζήσει
το χθες δεν το ’χω ακόμα λησμονήσει
και τώρα περπατώ στη μοναξιά
κι η θλίψη μου ματώνει την καρδιά
Μα τι τα θέλεις τώρα και τα συζητάς
με σκέψεις με πεθαίνεις με πονάς
Dieser text wurde 292 mal gelesen.