Άφησα στην πόρτα σου χρυσό μαντήλι
να σου φέγγει όλη τη βραδιά
Κι αν στον ύπνο σου με θυμηθείς
ν’ ανοίξει πόρτα και να βγεις
σε περιβόλι να με βρεις
Έριξα στο πέλαγο μικρό βαρκάκι
του `βαλα πανάκι και κουπιά
Κι αν στον ύπνο σου με θυμηθείς
πάρε το κι έλα να χαρείς
σε περιγιάλι να με βρεις
Έπεσ’ ένα φύλο στο πηγάδι
άνοιξε η πορτούλα της αυγής
Και σε περιμένω να φανείς
πως δε με ξέρεις να χαρείς
πως δε με ξέρεις μην το πεις
Dieser text wurde 357 mal gelesen.