Μόλις φανεί το σούρουπο δεν κάνω άλλη δουλειά
παίρνω την γκομενίτσα μου και ευθύς στα καπηλειά
Δεν ζούμε εμείς οι μάγκες στη γη ούτε λεπτό Ι
χωρίς γυναίκα χωρίς πιοτό
Το σπίτι με στενοχωρεί σαν να `ναι φυλακή
εμένα μες στο αίμα μου φωτιά κυκλοφορεί
Δεν ζω χωρίς τραγούδι μπουζούκια και βιολιά Ι
και νύχτα δίχως την αγκαλιά
Νωρίς το γλυκοχάραμα ξενύχτης να γυρνώ
απ’ τη ζωή μου άρεσε και έτσι την περνώ
Δεν ζούμε εμείς οι μάγκες στη γη ούτε λεπτό Ι
χωρίς γυναίκα χωρίς πιοτό
Dieser text wurde 286 mal gelesen.