Τα λόγια σου χτυπούν και φέρνουν πόνο
μα κι αν πονούν κρατώ και ξελαφρώνω
τα λάθη που έχω κάνει τα γνώρισα καλά
τα πάθη που σε διώξαν τα έδιωξα μακριά.
Άνοιξε την πόρτα σου και ρίξε μια ματιά
σημάδεψε τα χείλη με φιλιά
άγγιξε το χέρι μου και νιώσε το ρυθμό
μοναδική μου έμπνευση εσένα αγαπώ.
Τα όρια που είχα θα περάσω
το πάθος της ψυχής μου θα μοιράσω
θα γίνω η αλήθεια που είχες στερηθεί
θα σβήσω την συνήθεια, θα μείνει η προσμονή.