Durdu insan seli sokaklar sessiz
Karanlıkta bir pencerede ben
Ardında çaresiz sessiz
Duygularım zincire vurulmuş
Arzularım müebbet hapis
Kahrediyor beni beni
Bu sonsuz bekleyiş
Birazdan sabah olacak derken
Doğacak güneşin hayalini kurmak
Çok çok erken
Ağustos ayında üşüyorum sanki
Içimde sönmeyen ateşin varken
Dieser text wurde 466 mal gelesen.