Είχα πει πως στη ζωή όλα τα `χα δει
και σε τόσες αγκαλιές είχα ξεχαστεί.
Ώσπου γνώρισα εσένα
με τα μάτια σου τα καστανά
ώσπου ένιωσα να τρέχει δάκρυ από χαρά.
Όλα είσαι εσύ,
μες στη ψυχή μου βάζεις τέλος και αρχή.
Όλα είσαι εσύ,
σαν με γυρίζεις απ’ το βράδυ ως το πρωί.
Είχα πει πως δεν μπορώ κάπου να δοθώ
και σε δρόμους σκοτεινούς μόνη περπατώ.
Ώσπου γνώρισα εσένα
που `χεις τόση φλόγα στην καρδιά
ώσπου μάτωσα τα χείλη μέσα στα φιλιά.
Όλα είσαι εσύ,
μες στη ψυχή μου βάζεις τέλος και αρχή.
Όλα είσαι εσύ,
σαν με γυρίζεις απ’ το βράδυ ως το πρωί.