Στέλιος Διονυσίου - Τα μεσημέρια ( Αλέξανδρος ) Songtexte

Πιο παλιά τα μεσημέρια
Κάτι αγόρια στα πανέρια
Πούλαγαν την ερημιά
Κρύβαν λόγια της αγάπης
Βελιγκέκας και Αράπης
Τα καλύτερα κορμιά

Μια φωνή γλυκιά
Σκορπίζαν τα γραμμόφωνα
τ’ αστρα θα γκρεμίσω
μα δε θα σ’αφήσω
σκλάβα του μαχαραγιά
Ζαίρα μου
Βγαίναν Τρίτωνες και νύμφες
Μπακλαβάδες κανταϊφες
Και ουρί θεοτικά
Πίναν έρωτα στριγκλίζαν
Και γελάγαν και καπνίζαν
Με μια πίπα ασημιά

Θέλει κι η καρδιά
να κλαίει στα κασετόφωνα
μόνη της για μια χούφτα γιασεμιά
σημάδι και ζημιά
του κόσμου η ερημιά