Στις λεοφώρους του μυαλού μου ξημερώματα
χωρίς φανάρια γλιστερά τα οδοστρώματα
θέλω να κάνω την στροφή ψάχνω μια έξοδο
σπασμένα φρένα και μπροστά μου αδιέξοδο.
Η ζωή μου αυτό το βράδυ
στην παράνοια με φέρνει
και του ρολογιού οι δείκτες
σαν ξενύχτες μεθυσμένοι.
Η ζωή μου αυτό το βράδυ
μια παράσταση τρελή
όλα γύρω τώρα μοιάζουν
μια χαμένη διαδρομή.
Στα μονοπάτια της ψυχής μου σε αισθάνομαι
στα ίδια λάθη παρασύρομαι και χάνομαι.
Απατηλές διαδρομές στην ματαιότητα
τέρμα το γκάζι και μηδέν η ορατότητα.
Η ζωή μου αυτό το βράδυ
στην παράνοια με φέρνει
και του ρολογιού οι δείκτες
σαν ξενύχτες μεθυσμένοι.
Η ζωή μου αυτό το βράδυ
μια παράσταση τρελή
όλα γύρω τώρα μοιάζουν
μια χαμένη διαδρομή.