Σαν το κρασί, σαν το τσιγάρο
που αν δε το πιώ και δεν φουμάρω,
αναζητώ σ' ένα σου βλέμμα
ναρκωτικό μέσα στο αίμα.
Μαρτύριο κατάντησε μαρτύριο
της απονιάς σου το πικρό το δηλητήριο.
Δεν πίνεται με τίποτα, δεν πίνεται,
να τ' αποφύγω δυστυχώς όμως δεν γίνεται.
Δεν το μπορώ, δεν το αντέχω,
άλλο ξοπίσω σου να τρέχω,
διπλή αν μου 'δινες τη δόση
θα είχα κι εγώ αχ, τελειώσει.
Μαρτύριο κατάντησε μαρτύριο
της απονιάς σου το πικρό το δηλητήριο.
Δεν πίνεται με τίποτα, δεν πίνεται,
να τ' αποφύγω δυστυχώς όμως δεν γίνεται.