Όταν άκουγες καινούριο χωρισμό
μου ‘λεγες θα κάνεις καμιά τρέλα,
αν χωρίσουμε εμείς οι δυο
κι εγώ σου έλεγα γελώντας έλα.
Έλα άσε τα λόγια τα μεγάλα
μη μου λες πως θα πεθάνεις
αν θα χάσεις εμένα.
Μα όμως ζεις, ζεις, ζεις, ζεις
και μάλιστα πολύ καλά μαθαίνω.
Ζεις, ζεις, ζεις κι εγώ
απ’ τον καημό μου αργοπεθαίνω.
Όταν άκουγες καινούριο χωρισμό
έγερνες γλυκά στην αγκαλιά μου,
αν χωρίσουμε εμείς οι δυο
θα χάσω μου ‘λεγες τα λογικά μου.
Όσο ζεις κι όσο υπάρχεις
μου είχες πει να το θυμάμαι
πως θα είσαι δικιά μου.
Μα όμως ζεις, ζεις, ζεις, ζεις
και μάλιστα πολύ καλά μαθαίνω.
Ζεις, ζεις, ζεις κι εγώ
απ’ τον καημό μου αργοπεθαίνω.