Στέρεψ’ η βρύση, άδεια τα χέρια,
λείπεις και μάτωσ’ η καρδιά,
ποιός θα ταΐσει τα περιστέρια,
ποιός θα χαϊδέψει τα παιδιά.
Καημό - καημό θα σε ζητώ,
δάκρυ το δάκρυ θα ρωτώ,
για σένα, αστέρι μου σβηστό.
Έχουν κυκλώσει τ’ άγρια χόρτα
την καμαρούλα την κλειστή,
ποιός θα κλειδώσει έξω απ’ την πόρτα,
την παγωνιά και το ληστή.
Καημό - καημό θα σε ζητώ,
δάκρυ το δάκρυ θα ρωτώ,
για σένα, αστέρι μου σβηστό.