Άιντε ο Κωσταντής, παιδιά μ’ ο Κωσταντάς,
ο μικρο Κωνσταντίνος, Κωνσταντάκη μου,
ο μικρο Κωνσταντίνος, λεβεντάκη μου.
Άιντε τρεις χρόνους επερπάτησε,
να βρεί καλή γυναίκα, Κωνσταντάκη μου,
να βρεί καλή γυναίκα, λεβεντάκη μου.
Ωρέ να βρεί ψηλή, μωρέ να βρεί λιανή,
να βρεί καγκελοφρύδα, Κωνσταντάκη μου,
να βρεί της αρεσειάς του, λεβεντάκη μου.
Ψάχνει σ’ όλα τα Γιάννενα
και σ’ όλο το Ζαγόρι, Κωνσταντάκη μου,
και σ’ ολο το Πωγώνι, λεβεντάκη μου.
Μωρέ βρήκε ψηλή, αχ βρήκε λιανή,
βρήκε καγκελοφρύδα, Κωνσταντάκη μου,
βρήκε της αρεσειάς του, λεβεντάκη μου.
Άιντε τρεις χρόνους γράφουν τα προικιά,
και τρεις τα πανωπροίκια, Κωνσταντάκη μου,
και τρεις τα πανωπροίκια, λεβεντάκη μου.