Είναι η γλυκιά η ανάσα σου … που κουβαλάω μαζί μου
Το βλέμμα από τα μάτια σου … σε όλη την ζωή μου
Που πάντοτε μου θύμιζε … σε κάθε γωνιά του κόσμου
Όσο η καρδιά κι αν λύγιζε … ήσουν εσύ το φώς μου
«Μάνα» μια λέξη τόσο απλή … όμοια της δεν υπάρχει
Κλείνει την κάθε σου πληγή … όσες , δικές της , να ‘χει
Πόσες φορές δεν «πέρασε» … ο πόνος σου σε εκείνη
Για όσα , η ζωή , «συννέφιασε» … αυτή , «ήλιος» έχει γίνει
Σε κάθε παραπάτημα … ήσουν το στήριγμά μου
Στο κάθε παραστράτημα … ήσουν εκεί κοντά μου
Μόνο ένα πράγμα ζήτησες … πριν φύγεις «μακριά» μου
μόνη στιγμή που λύγισες … ήταν στο άγγιγμά μου
«Μάνα» μια λέξη τόσο απλή … όμοια της δεν υπάρχει
Κλείνει την κάθε σου πληγή … όσες , δικές της , να ‘χει
Πόσες φορές δεν «πέρασε» … ο πόνος σου σε εκείνη
Για όσα , η ζωή , «συννέφιασε» … αυτή , «ήλιος» έχει γίνει