Η ζωή μας, θλιβερό παραμύθι
που χαρούμενο τέλος δε θα έχει ποτέ.
Η ζωή μας, θλιβερές αναμνήσεις, φορτωμένες
με πίκρα και βαθιά μυστικά και βαθιά μυστικά.
Δακρυσμένα φεγγάρια
όνειρα παγωμένα
καλοκαίρια χαμένα
με σπασμένα φτερά
Δακρυσμένα φεγγάρια
γελασμένες ελπίδες
τσακισμένα κλωνάρια
με σημάδια βαθιά
Δακρυσμένα φεγγάρια
της ψυχής μου παγίδες
να φωτίζουν τα χνάρια
από πάθη παλιά.
Τα όνειρά μας τα κρατούσα κρυμμένα
μην τα πάρει ο αγέρας και χαθούν ξαφνικά.
Μα ο χειμώνας, που σε πήρε από μένα
τα σκορπά μανιασμένα και νυχτώνει ξανά
και νυχτώνει ξανά.