Είναι οι μέρες όμοιες από καρμπόν βγαλμένες
κουβέντες δίχως νόημα και σχέσεις τελειωμένες
είναι η ζωή μας άχρωμη ασπρόμαυρη ταινία
ανοίγεις το παράθυρο και μπαίνει η ανία.
Και το όνειρο με βγάζει
ναυάγιο σε ένα έρημο νησί χωρίς λιμάνι,
που πλοίο δε φτάνει
στο πέλαγο να βγω
και το όνειρο με βγάζει
ναυάγιο σε ένα έρημο νησί χωρίς λιμάνι,
που πλοίο δεν πιάνει, να φύγω από δω.
είχα ένα φίλο μια φορά που κάναμε παρέα
ένα φευγάτο ποιητή τον λέγανε Οδυσσέα
έψαχνες Οδυσσέα μου πάντα για μια Ιθάκη
μα η θάλασσα σε πέταξε σε ένα στενό σοκάκι.